Wielu młodych rodziców zastanawia się nad tym: kiedy dziecko siada samodzielnie oraz czy powinni oni wspomagać naukę siadania bez podparcia.
W jaki sposób przebiega rozwój ruchowy dziecka?
Zastanawiając się nad tym: kiedy dziecko siada samodzielnie, rodzice powinni pamiętać, że rozwój ruchowy maluchów jest procesem złożonym i wieloetapowym. Jest on również zróżnicowany osobniczo, a zatem może przebiegać nieco odmiennie u poszczególnych dzieci. Niemniej jednak, dziecko zaczyna siadać samodzielnie, to znaczy bez pomocy opiekunów i podparcia, zwykle pomiędzy siódmym a dziewiątym miesiącem życia.
W jaki sposób można wspierać naukę samodzielnego siadania?
Nauka samodzielnego siadania wymaga stworzenia dziecku optymalnych i komfortowych warunków do jego rozwoju motorycznego i psychicznego. Nauka samodzielnego siadania nie powinna być zatem nazbyt przyspieszana, ponieważ sadzanie dzieci bez podparcia zbyt szybko może prowadzić do poważnych i niekorzystnych konsekwencji. Dziecko bowiem może siedzieć samodzielnie dopiero wtedy, gdy jest ono w stanie utrzymać pozycję siedzącą bez pomocy opiekuna i bez podparcia. Ma ono wówczas proste plecy, swobodnie porusza rękami i nogami, a ruchy te nie powodują zaburzenia jego równowagi. Maluch może również samodzielnie trzymać przedmioty w rączkach oraz aktywnie chronić się przed upadkiem.
W jaki sposób dziecko samodzielnie siada?
Maluchy zwykle wybierają jeden z dwóch możliwych modeli uzyskiwania samodzielnego siadu. W pierwszym z nich do pozycji siedzącej dziecko przechodzi z leżenia na boku. W drugiej, odbywa się to z pozycji czworaczej. Oba modele są prawidłowe i zależną od preferencji malca. Muszą one być jednak zawsze wykonywane symetrycznie, to znaczy osiągane zarówno z lewej, jak i z prawej strony. Zwykle dzieci preferują drobną asymetrię, a rolą opiekunów jest niedopuszczenie do utrwalenia tej tendencji. Rodzice powinni zatem zachęcać dzieci do wykonywania takiej samej aktywności z obu stron.
Na jakie elementy należy zwracać uwagę podczas nauki samodzielnego siadania przez dziecko?
Jak wspomniano powyżej, dziecko nie powinno być zmuszane do siadania bez podparcia zbyt wcześnie. Nie może być zatem podciągane za rączki do pozycji siedzącej z leżenia na plecach. Tego typu ruch zarezerwowany jest jedynie do oceny prawidłowego napięcia mięśniowego przez lekarza podczas konsultacji medycznej. Proces nauki samodzielnego siadania można stymulować zapewniając maluchowi dużo przestrzeni i swobody na podłodze. Dziecko powinno być również dość wcześnie układane w pozycji leżącej na brzuchu. W ten sposób wzmacnia mięśnie karku, brzucha i grzbietu. Podczas nauki siadania bez pomocy rodziców należy zwracać uwagę również na tak zwaną pozycję „W”. Nogi ułożone w kształcie tej litery zapewniają dziecku stabilność. Pozycja ta jednak powinna być zajmowana jedynie chwilowo, w przeciwnym razie maluch wymaga konsultacji fizjologicznej. Przyjmowanie tego typu pozycji przez długi czas może bowiem świadczyć o występowaniu deficytów ruchowych lub napięciowych.
